De 2e wereldoorlog brak uit en in 1942 kwam de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Het gezin van den Broeke zijnde vader, moeder, Ben en Rudy verhuisde naar Keboemen op Java. Ze trokken bij de familie van der Helm, de grootouders van moederkant, in. In 1943 wordt vader van den Broeke voor een eerste keer opgepakt en gevangengenomen en komt na drie maanden weer vrij.
Ben kon zich nog goed herinneren dat zijn vader in januari 1945 opnieuw werd opgepakt. Het afscheid van vrouw en beiden zonen, met een klein koffertje in de hand stond bij Ben de rest van zijn leven op het netvlies gebrand.
Vader Frederik werd geïnterneerd in kamp Ngawi, het fort Generaal van den Bosch of ook wel Fort Ngawi, Benteng genoemd.
Ngawi lag ongeveer 20 km ten noordwesten van Madioen. Het Fort Generaal van den Bosch lag aan de samenvloeiing van de Madioen – en de Solorivier ten noordoosten van Ngawi in Oost-Java. Een interessant detail si dat er in dit fort in 1940 alle NSB-ers en Duitsers van Oost-Java werden gevangengezet. (bron: Japanse burgerkampen.nl)
Frederik overlijdt in het kamp in Ngawi slechts 3 maanden later op 21.04.1945.
Tijdens deze periode was het moeilijk om aan voedsel te komen en Ben’s vijf jaar oudere broer Rudy heeft gezorgd dat de familie dagelijks voldoende eten binnenkreeg.
In september 1945 werd Ben en Grietje, zijn moeder naar een vrouwenkamp in Gombong overgebracht terwijl Rudy, die als de leeftijd van 13 had in een gevangenis verbleef.
Ben was er getuigen van dat er hard geslagen werd in het kamp en dat er beschietingen plaatsvonden. Ben is ook gevallen op zijn hoofd in het kamp een gebeurtenis waar, toen er nauwelijks nog hoop was een traditionele medicijnman, een doekoen, aan te pas is gekomen.
Na de capitulatie van de Japanners, in september 1946, gingen moeder Grietje, Ben en Rudy terug naar Bandung. Hun woning werd bezet door een chinees die zelfs met justitiële hulp niet te verwijderen was. Uiteindelijk kregen ze de beschikking over een andere woning.
