Nederlandse militair  zorgde voor nakomelingen in Nederlandsch-Indië

(Het verhaal van de familie Keijdeniers/Keydeniers)

Tijdens het onderzoek naar familieleden ontdekte ik ook een schrijfwijze van onze geslachtsnaam als Keijdeniers/Keydeniers. In eerste instantie vooral in Nederland en in de Verenigde Staten.

Een link met de geschiedenis van de familie Keijdener/Keydener(s) kon vooralsnog niet worden gevonden. Toen gegevens uit de 19^e eeuw vanuit Nederlands-Indië boven water kwamen en ook nog eens met voornamen, die geassocieerd konden worden met familie van onze Waalse tak, moest verder gespit worden. Na veel speurwerk werd de link uiteindelijk gevonden via Jean Henri Keydeneers, die als militair in 1849 naar de Oost vertrok. Hij trouwde een inlandse vrouw en zorgde voor nageslacht. 

Aan de hand van gevonden gegevens in archieven en kranten, heb ik getracht een verhaal samen te stellen, welk is onderverdeeld in een paar korte beschrijvingen per generatie van bepaalde familieleden. Als afsluiting van dit geheel, een uitgebreide stamreeks van de tak ‘Nederlandsch-Indië’ uit de genealogie Keijdener/Keydener(s).

Tot ongeveer 1920 werd de naam merendeels als “Keijdeniers” geregistreerd; daarna was de schrijfwijze “Keydeniers” meer en meer gangbaar.

De stamvader 1819-1890

Dit verhaal begint op 4 december 1819 te Maastricht met de geboorte van Jean Henri Keydeneers. Hij is de tweede zoon in het gezin van Henricus  en Barbara Wikken. Zij woonden aldaar aan het adres de Brusselschestraat no. 821. Samen met zijn ouders, twee broers en twee zussen is Jean ergens tussen 1824 en 1827 verhuisd vanuit Maastricht naar ‘s-Gravenvoeren.

Het eerst volgende teken van leven van Jean is het feit dat hij zich als vrijwilliger op 5 september 1843 aanmeldde bij het 1^e Regiment van het Vreemdelingenlegioen voor een diensttijd van 5 jaar. Hij trad hiermee in de voetsporen van zijn vader. Deze diende namelijk als fuselier in het 19^e Regiment Infanterie van Linie in het leger van Napoleon. Nadat de Franse keizer voorgoed het strijdtoneel had verlaten werd Jean’s vader ingedeeld als flankeur bij de 14^e afdeling van de (Nederlandse) Nationale Infanterie in de garnizoensstad Maastricht.

Jean komt op 5 februari 1844 aan bij het Korps in Algerije, waar hij zou verblijven tot september 1848. Bij thuiskomst in Nederland vestigde hij zich in zijn geboorteplaats Maastricht. Was hem het militaire leven zo goed bevallen of vond hij geen rust, want enkele maanden later, om precies te zijn op 15 december van dat jaar, werd hij vrijwillig geëngageerd als soldaat (nummer 8179), voor de tijd van 6 jaar bij het Oost-Indisch Leger. Hem werd fl 40,-- gulden ‘toegestaan’, in te gaan op de dag van inschepening naar de Overzeesche bezittingen.

Op 4 juli 1849 vond, vanuit het Koloniaal Werfdepot te Harderwijk, de inschepening van een der suppletie-detachementen naar het Nieuwe Diep plaats. Hier ging Jean, twee dagen later, samen met de andere onderofficieren en manschappen aan boord van het stoomschip ‘Prins Maurits’. Dit was één van de schepen waarmee militairen van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger vanuit Nederland naar Oost-Indië getransporteerd werden. Deze schepen moesten in die periode nog via de gevaarlijke route langs Kaap de Goede Hoop varen, wilden zij de kolonie in de Oost bereiken. De ‘Prins Maurits’, met Jean aan boord, kwam op 15 oktober 1849 aan in Batavia. Voor Jean wachtte een plaatsing bij het Garnizoen Battalion te Palembang op het eiland Sumatra.

 In maart 1855 tekende hij bij voor 6 jaar en ontving hiervoor fl 60,--. Maar eerst werd hem in juni van dat jaar de Bronzen medaille toegekend met fl 12,-- gratificatie voor zijn deelname aan Palembangische krijgsverrichtingen in de periode 1851-1854. In datzelfde jaar volgde ook nog zijn promotie tot korporaal en in augustus 1857 werd hij zelfs bevorderd tot sergeant en volgde er een overplaatsing naar de Hospitaaldienst van Palembang. Hier werd hij gestationeerd tot eind 1858. In die periode stapte Jean, op 19 maart 1858, samen met Rose Tehoepoering  te Palembang in het huwelijksbootje. Vanaf dan werd de geslachtsnaam als ‘Keijdeniers’ of ‘Keydeniers’ in de Indische Almanakken en overige bescheiden geregistreerd. Het echtpaar kreeg  4 kinderen. Helaas is nergens teruggevonden of Rose, samen met de kinderen, in het militaire kampement woonde.

Nadat hem in mei 1861 te Zilveren medaille werd toegekend, tekende Jean in juli van dat zelfde jaar nog eens voor 4 jaar bij en ontving hiervoor fl 80,--. In de jaren 1863-1864 nam hij deel aan verschillende krijgsverrichtingen in het gebied van de Residentie Zuider-  en Oosterafdeling van Borneo, waarvoor aan hem het zogenaamde ‘Expeditiekruis’ werd toegekend.

Jean kreeg in maart 1865 voor langdurige koloniale dienst een bedrag van fl 25,-- als gratificatie en tevens werd aan de sergeant/ziekenvader, vanwege ouderdomsgebreken een gagement per jaar toekend van fl 173,--.

Na bijna 16 jaar diensttijd in de kolonie vertrok hij op 11 juli 1865 huiswaarts, zijn vrouw en de kinderen achterlatend in Nederlands-Indië.

Na thuiskomst in Nederland woonde hij in meerdere plaatsen in Limburg, Noord-Brabant en Gelderland.

Hier maakte hij veel schulden, die door het Ministerie van Koloniale Zaken maandelijks op zijn gagement (pensioen) werden ingehouden en doorbetaald aan de schuldeisers.

En het onvermijdelijke volgde vanzelf.

De op dat moment in Maastricht verblijvende Jean moest op 20 september 1867 verschijnen voor de Arrondissementsrechtbank te Eindhoven. Wegens oplichting werd hij, in eerste aanleg, veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf in eenzame opsluiting.

In afwachting van het hoger beroep werd hij op 6 oktober 1867  door de marechaussee der Brigade Eindhoven overgebracht naar de gevangenis in ’s Hertogenbosch. Het gerechtshof aldaar boog zich over het door Jean gepleegde misdrijf: “Het met gebruikmaking van eene valsche kwaliteit en met zich van bedriegelijke middelen te bedienen, om het bestaan van een niet bestaand vermogen te doen gelooven zich geld en losse goederen te hebben doen afgeven en langs die wegen zich bedrieglijk van eens anders bezittingen ten deels te hebben meester gemaakt”.

Rekening houdend dat het voor Jean de eerste keer is dat hij voor een dergelijk feit voor de rechter moest verschijnen, bevestigden de rechters van het ‘Provinciaal Gerechtshof in Noord-Brabant’ op 26 november 1867 het vonnis ‘der Arr. Rechtbank te Eindhoven’ als volgt: “Zes maanden eenzame opsluiting. Een dag eenzame opsluiting subsidiair. Ingaande 21 october 1867”.

Ook na zijn vrijheidsstelling, in april 1868, leidde hij weer een onrustig bestaan, getuige de vele omzwervingen in de volgende decennia. In zijn laatste woonplaats, Brussel, werd Jean opgenomen is het hospitaal Saint Jean, waar hij op 26 januari 1890 overleed op 69-jarige leeftijd.

De kinderen (1860-1927)

Het vertrek van echtgenoot en vader had zeer zeker ingrijpende gevolgen voor zowel Rose als ook voor haar minderjarige kinderen. Zonder ook maar enige financiële ondersteuning had de militair zijn gezin achtergelaten. De twee zonen van het echtpaar Keijdeniers-Tehoepoering  werden opgenomen in het Djati-Gesticht te Batavia. In dit tehuis kregen verwaarloosde Europeesche kinderen de noodzakelijke verzorging en konden zij een opleiding volgen. Mede dankzij dit verblijf zouden de twee jongens ieder uiteindelijk een goede overheidsfunctie krijgen.

De oudste zoon, Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers (1860-1927) woonde in de jaren 1875 en 1876 in het Djati-gesticht. Na vertrek uit dit tehuis, trad hij als burgerlijk schrijver bij de Militaire Administratie in Goevernementsdienst. Vijf jaar later vervolgde hij zijn ambtelijke carrière bij de Post- en Telegraafdienst, als adjunct-kommies op het postkantoor van Weltevreden.  Na vele overplaatsingen, verspreid over nagenoeg alle eilanden van de Indische archipel, en dito bevorderingen, klom Jean uiteindelijk op tot kantoorchef 2^e klasse.

Zijn ambtelijke loopbaan eindigde in 1916 toen hij met pensioen ging.

Wegens langdurig dienstverband werd hem tot twee keer toe één jaar verlof naar Europa toegekend. In de zomer van 1894 vertrok Jean vanuit Batavia met de SS ‘Prinses Marie’ naar Amsterdam. En in het najaar van 1907 mochten zijn eega, Auguste Caroline (Alice) Stoelman (1871-1921),  en hun 6 kinderen ook mee naar Nederland. Vooral voor de kinderen moet deze lange bootreis met de ‘SS Ophir’ een hele gebeurtenis zijn geweest.

Negentienhonderdzeventien werd voor deze Keijdeniers een bewogen jaar. Eerst, eind maart, ontbinding van zijn huwelijk met Alice Stoelman door echtscheiding. Vervolgens, in augustus, erkende hij de in 1885 geboren zoon van Sophia Christina Muller: Orgino Alfonso (1885-1956), die vanaf dan ook onder de naam Keijdeniers door het leven ging.

Op de valreep van genoemd jaar, trouwde hij op 29 december 1917, te Meester Cornelis met Petronella Magdalena Mahlen (Mahieu).

De onlangs van hier naar Tandjong-Balei als kantoorchef overgeplaatste commies der 2^e klasse bij den PTT-dienst, Keijdeniers, heeft het , naar men informeert, zekerlijk niet slecht getroffen, daar hij alleen van emolumenten haast zoo veel krijgt als zijn tractement. Zijn inkomen wordt geschat op fl 500,-, ’s maands, dat voor een zoo jeugdigen om zoo te zeggen pas beginnend ambtenaar prachtig mag genoemd worden. Maar daarvoor heeft hij ook met heel wat ondernemingen te doen.

 (bron: Soerabijasch handelsblad, editie 16 mei 1891)

Anonieme brieven

Uit Cheribon schrijft men aan het Soerabijasch Handelsblad het volgende:

Naar aanleiding van een anonieme brief, waarin den postkantoorchef Keijdeniers allerlei leelijks ten laste is gelegd, heeft de inspecteur der posterijen de kas en administratie van het postkantoor nagezien en in orde bevonden.

Het pamflet was geschreven door een vrouw uit Tjankol, die van eend er beambten inlichtingen kreeg. De heer Keijdeniers wenscht ter zake een gerechtelijke vervolging te doen instellen.

 (bron: Het Nieuws van den dag voor Nederlandsch Indië, editie 22 mei 1914)

De naam van andere zoon van Jean en Rose Keijdeniers, Frans Jonathan Pieter Keijdeniers (1862-1925) is terug te vinden in het Bataviaasch Handelsblad van 8 november 1870. In een artikel geplaatst onder de noemer ‘Verpleegde kinderen in gesticht te Batavia opgenomen’, staat vermeld staat dat Frans J.P. Keijdeniers den 29^ste  april 1870 van uit Palembang is opgenomen in het Djati-Gesticht voor hulpbehoevende en verwaarloosde kinderen.

De puberende Frans is schijnbaar op 15-jarige leeftijd niet meer te handelen geweest in het tehuis, want in het 23^ste Jaarverslag van het Djati Gesticht van 1877 staat te lezen dat ‘Een van onze pupillen heeft het gesticht verlaten, en tot ons leedwezen moeten wij hieraan toevoegen dat die pupil, met name F.J.P. Keijdeniers, wegens wangedrag door ons daaruit verwijderd is geworden. Noode hebben wij tot dien maatregel besloten, maar het belang van onze inrichting eischte, dat er een voorbeeld gesteld werd’.

Het wegsturen uit het Djati-gesticht had voor Frans schijnbaar geen ernstige gevolgen. Hij vertrok uit Batavia naar zijn geboorteplaats Palembang, waar hij een baan vond als klerk  op het residentiekantoor. Helaas werd hij in 1878 al weer, zij het eervol, ontslagen. Dan maar weer naar Batavia, moet hij gedacht hebben. Hier trouwde hij in 1883 met de 17-jarige Clara Cassa (1865-1937). Het echtpaar kreeg twee kinderen. Hun oudste kind, een zoontje, overleed amper 10 maanden oud.

Na een  onderbreking van een aantal jaren, keerde Frans in 1886 niet alleen terug in Palembang maar ook weer in ambtelijke dienst. Hij aanvaardde aldaar een benoeming als klerk bij de Officier van Justitie. Hij werkte zich uiteindelijk op tot griffier bij de Landraad. Net als zijn oudere broer, zou ook hij, deze functie zowel op Sumatra als ook op Java vervullen. Na zijn pensionering werkte Frans nog een periode als buitengewoon subst. Griffier van de landraad te Soekaboemi.

De kleinkinderen (1885-1956)

Orgino Alfonso Keijdeniers (1885-1956) werd, zoals al hierboven reeds vermeld als buitenechtelijke zoon door Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers, en wel op 4 augustus 1917, te Meester Cornelis erkend. Vanaf die datum wijzigde zijn geslachtsnaam in alle officiële bronnen van ‘Muller’ in ‘Keijdeniers’. Helaas is nergens iets terug te vinden over een eventuele relatie, die zijn moeder met de erkenner zou hebben gehad.

Orgino had op datum van de erkenning al een 15-jarige militaire carrière achter de rug. Op 12 augustus 1902 werd hij, volgens het extract uit het Stamboek te Batavia, onder nummer 55637, vrijwillig geëngageerd voor zes jaar. Hij ontving hiervoor een premie van fl 200,-- en zou als fuselier bij het 1^e Depot Bataljon geplaatst worden. Dit contract is later nog verlengd totdat aan hem in augustus 1917 een voortdurend pensioen van fl 486,-- ’s jaars werd toegekend. Opvallend gegeven in genoemd extract is het feit dat Orgino een rond litteken op de achterzijde van zijn linkerdij had.

Na zijn militaire diensttijd werkte hij bij de Staats Spoorwegen op de afdeling Comptabiliteit van het Centrale Kantoor. Als commies volgde in september 1930 overplaatsing naar de Algemene Bouwdienst van de werkplaats te Lahat. Op zijn verzoek, wegens volbrachte diensttijd, werd Orgino eervol uit ’s landsdienst met ingang van 31 december 1932 ontheven met recht op pensioen.

Hij trouwde met Clara David (1903-1973). Zij vormden een gezin met 6 kinderen, vier jongens en twee meisjes. Dit huwelijk is op 2 december 1946 te Batavia ontbonden door echtscheiding.

In december 1948 stapte hij te Djakarta in het huwelijksbootje met de 44 jaar jongere Adella Cornelia (Corrie) van Schenck (1929-2018). Corrie en Orino kregen twee zonen. Van haar jongste zoon was zij in verwachting toen Orgino plotseling op 70-jarige leeftijd overleed. Begin 1958 arriveerde de weduwe, samen met haar kinderen, met de ‘Zuiderkruis’ vanuit Indonesië in de haven van Amsterdam.

Paul Henri Jacques Keijdeniers (1894-1943) was de oudste zoon van Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers en Auguste Caroline Stoelman.  Net twintig jaar oud liet Paul zich, komende uit Semarang, op 25 mei 1914 inschrijven in het Bevolkingsregister van ’s Gravenhage aan het adres Obrechtstraat 803 ten huize van JWH Lehnkering. In oktober van dat zelfde jaar verhuisde hij van ’s Gravenhage naar Bergen op Zoom, waar hij ging wonen in villa ‘Regina’ bij de familie Neuman. Zou hij naar Nederland zijn gekomen voor een opleiding?

Bij terugkeer in Nederlands-Indië kreeg hij in ieder geval een baan bij de post-, telegraaf- en telefoondienst, waar Paul zou opklimmen tot bedrijfsambtenaar 1^e klasse.

Hij trouwde met Geertruide Wilhelmina Beckx (1897-± 1970). En met haar en hun twee dochters zou hij in de zomer van 1926 zijn tweede reis naar Nederland maken. Want wegens lange dienst was hem 1 jaar verlof in Europa toegekend. Het eerste half jaar van hun verblijf in Den Haag woonde het gezin aan het adres Beukstraat 23. Daarna verhuisden zij naar de Fahrenheitstraat 356A, waar ze inwoonden bij de familie Visscher.

In april 1927 vertrokken zij met de SS ‘Johan de Witt’ vanuit Amsterdam naar Tanjung Priok en van daar uit verder naar Menado (Noord-Celebes). Nadat het gezin in november 1928 werd gecompleteerd met de geboorte van een zoontje, volgde begin 1929 een overplaatsing voor Paul van het telefoonkantoor in Menado naar het hoofdbestuur te Bandoeng. Helaas hield het huwelijk met Geertruide geen stand en werd in maart 1935 door echtscheiding ontbonden.

Drie maanden later hertrouwde Paul met de 24-jarige Augustine Jacobs (1913-(1953). Nog tijdens hun wittebroodsweken reisden zij, samen met de kinderen uit Paul’s eerste relatie, met de MS ‘Johan van Oldebarnevelt’ van Batavia naar Amsterdam. De tijd dat het gezin in Nederland verbleef, was hun verblijfadres Haagweg 146 te Rijswijk. De terugreis maakten zij met de MS ‘Baloeran’ in de lente van 1936. Bij terugkomst in Semarang bleek Augustine in blijde verwachting te zijn. Dol blij waren zij met de geboorte van hun zoontje, Célestin, op 8 september 1936.

Paul, bedrijfsambtenaar 1^e klasse, werd op verzoek wegens volbrachte diensttijd bij den post-, telegraaf- en telefoondienst te Semarang, in april 1941, eervol en met recht op pensioen uit ’s lands dienst ontslagen.

Lang zou hij niet van zijn pensioen kunnen genieten. Toen Nederland in december 1941 Japan de oorlog verklaarde, werd ook Paul ingelijfd als soldaat bij de infanterie als soldaat  van de KNIL-unit Buitenzorg.

Na de overgave van de geallieerde strijdkrachten in Nederlands-Indië, werd hij gevangengenomen en opgesloten in een van de krijgsgevangenkampen op Java. Op 25 april 1943 werd hij door de Japanners met het schip ‘Kyokko Maru’ naar Singapore verscheept en van daaruit overgebracht naar een krijgsgevangenkamp in Kinsaiyok te Thailand, waar hij op 5 mei 1943 in de ziekenboeg wordt opgenomen en aldaar op 12 juni 1943 om 11.00 uur overlijdt aan acute colitis. Paul wordt eerst begraven op de ‘Kinsaiyok’-begraafplaats en later herbegraven op de ‘Kanchanabury War cemetry’ (Vak/rij/nummer: 5 B 65).

Paul staat vermeld op de door de Nederlandse regering samengestelde Erelijst van gevallenen 1940-1945.

Zijn weduwe repatrieerde in januari 1951 naar Nederland. Met haar zoontje vestigde zij zich in de provincie Zeeland. Eerst in opvanghuizen in Vlissingen en Goes en na ruim een half jaar krijgt zij woonruimte toegewezen in Kortgene. Helaas is Augustine één van de 1836 slachtoffers in Nederland, die tijdens de Watersnoodramp in 1953 omkwamen. Haar lichaam werd nooit teruggevonden.

Henri August François Keydeniers (1896-1942), is de tweede zoon van Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers en Auguste Caroline Stoelman. Als eerste levensteken van Henri, na zijn geboorte, is het feit dat ik vond over zijn benoeming tot bureauklerk 1^e klasse, per 6 oktober 1917, en geplaatst op het bureau der controle van het Staatsspoor te Bandoeng. Hij was hier reeds op maandgeld werkzaam als leerlingklerk.

In januari 1921 is hij eervol uit ’s lands dienst ontslagen wegens overgang in particuliere dienst en als ambtenaar bij de SCS Maatschappij werkzaam (1926).

Wat de aanleiding ook mag zijn geweest, is niet achterhaald, maar in september 1926 verklaarde den Raad van Justitie te Semarang hem in staat van faillissement. Gelukkig werd deze met ingang van 1 mei 1928 al weer  beëindigd.

Dit financieel akkefietje heeft Henri gelukkig niet verder achtervolgd en was dit geen belemmering bij zijn verkiezing als commissaris van de Sociëteit Semper Concordia Sit te Tegal in februari 1929,.

Hij huwde M. Mastherus (1910-1957). Zij werd begraven op de Kembang Kuning Begraafplaats. Jammer genoeg bleef hun huwelijk kinderloos.

Net als zijn broer, Paul, kreeg Henri vanwege de oorlogsdreiging ook een oproep om zijn land te verdedigen. Hij werd als soldaat ingedeeld bij de Landstorm Territoriale Troepen II div. Op 5 maart 1942 reeds gevangen genomen en door de Japanners opgesloten in het krijgsgevangenkamp te Tjimahi op Java. Hier overleed hij op 19 augustus 1942 om 8.00 uur aan hartfalen. Wordt aldaar ook begraven, maar later herbegraven op het Nederlands Ereveld Pandu te Bandung (Vak/rij/nummer: II269).

De derde zoon van Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers en Auguste Caroline Stoelman, Jules Chretien Keydeniers (1901-1982) startte in 1926 bij de politie. Drie jaar later volgde een bevordering tot hoofdagent (hoofdrechercheur) bij de algemene politie, eerst op Sumatra en later op Celebes. Een jaar eerder was hij getrouwd met Eleonora Georgiana (Noortje) Wijshijer (1907-1990). Tussen 1930 en 1941 kreeg het echtpaar vier dochters en een zoon.

In 1935 werd hij overgeplaatst naar Java, waar hem in 1937 een bevordering tot inspecteur 2^e klasse ten deel viel.

Tijdens de Japanse bezetting ontkwam ook Jules niet aan opsluiting in een van de krijgsgevangenkamp op Java, en wel in kamp Tjimahi.

Na de onafhankelijks oorlog weigerde Jules tot het opteren van het Indonesisch staatsburgerschap. Met als gevolg ontheffing uit zijn ambtelijke functie bij de politie, maar wel gelukkig met ingang van 1 april 1950 nog met recht op een maandelijks bedrag  fl 164,-- als pensioen.

Een paar maanden later, in september van dat jaar, repatrieerde Jules samen met zijn vrouw en hun kinderen vanuit Bandoeng naar Nederland. Eerst plaatste de regering het gezin in de Limburgse gemeente Nuth in een opvangtehuis, om vervolgens naar Friesland te moeten verkassen. Uiteindelijk vestigden zij zich in 1957 te Amsterdam, waar Jules tot aan zijn pensioengerechtigde leeftijd in Het Wilhelmina Gasthuis als portier werd aangesteld.

De achterkleinkinderen (1926-heden)

Net als ongeveer 300.000 Indische Nederlanders zijn ook achterkleinkinderen van Jean en Rose Keijdeniers tussen 1945 en 1965 naar Nederland gerepatrieerd. Een aantal vestigden zich definitief in Nederland, vonden hier een baan en stichtten een gezin. Anderen konden hun draai toch niet vinden en emigreerden naar de Verenigde Staten van Amerika, waar zij zich settelden in de staat Californië. Hier kwam het klimaat het meest overeen met dat in hun geboorteland.

Zie voor meer gegevens over deze generatie de hieronder beschreven stamreeks, die met in acht name van de privacy richtlijnen is samengesteld.

Tom Keijdener                                      Valkenburg, medio oktober 2020

www.keijdener.nl

Stamreeks

(I) Jacobi Geitler, in 1748 woonachtig in Deidesheim, een plaatsje nabij Mannheim. Hij trouwde met Anna Maria Geitler

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. Nicolaus Geitler, volgt II
2. Petrus Keijdeler, als getuige aanwezig tijdens doopplechtigheid op 25 maart 1750 te Borgharen van Jacobus (zoon van Nicolaus en Hensels, Ida); geslachtsnaam volgens kerkregister: Keijdeler

(II) Nicolaus Geitler, zoon van Jacobi Geidler en Anna Maria Geidler (zie I),  geboortig uit de Pals rond 1720, gediend als huzaar in de compagnie van de heer kapitein Arnoud. Vermoedelijk is hij in Ophaeren (Borgharen) ingekwartierd geweest, waar hij zijn latere vrouw heeft ontmoet en waar hij ook na zijn huwelijk samen met zijn vrouw is blijven wonen. Hij is overleden op 13 november 1787 te Borgharen.

Nicolaus trouwde op 28 juli 1748 te Borgharen met Ida Hensels, 19 jaar oud. Zij is gedoopt aldaar op 3 augustus 1728, dochter van Thomas Hensels en Gertrudis Bartels. Ida is overleden op 31 augustus 1808 te Borgharen, 80 jaar oud.

In de oudste bescheiden wordt de familienaam als ‘Geitler’, ‘Geydeler’ en ‘Keijdeler’ genoteerd. In de stukken van successie wordt de geslachtsnaam “Keijtener” gehanteerd; in de overlijdensakte van zijn echtgenote staat vermeld dat zij weduwe is van “Keijdener, Nicolas”

Uit het huwelijk van Nicolaus en Ida zijn 9 kinderen geboren: 

1. 1. Jacobus Keijdeler, gedoopt op 25 maart 1750 te Borgharen, volgt III-a
   2. Joannes Keijseler, gedoopt op 21 mei 1752 te Borgharen, volgt III-b                                     
   3. Thomas Kaijseler, gedoopt op10 februari 1754 te Borgharen, volgt III-c
   4. Nicolaus Keijdeler, gedoopt op 14 mei 1756 te Borgharen en overleden aldaar op 9 mei 1756, 15 dagen oud.
   5. Nicolaus Keijdeler, gedoopt op 10 augustus 1757 te Borgharen, aldaar op 20 mei 1765 overleden, 8 jaar oud.
   6. Maria Gertrudis (Geertrui) Keijdeler, gedoopt op 24 juni 1760 te Borgharen en overleden aldaar op 3 april 1828, 67 jaar oud. Geertrui trouwde, 33 jaar oud, op 7 juli 1793 te Borgharen met Joannes Augustinus (Jan) Maessen, 28 jaar oud. Joannes is gedoopt te Geulle op 4 november 1764, zoon van Arnoldus Maessen en Gertrudis Wienands. Hij is overleden op 12 januari 1823 te Borgharen, 58 jaar oud.
   7. Maria Keijdeler, gedoopt op 19 oktober 1762 te Borgharen en overleden aldaar op 1 december 1762, 1 maand oud.
   8. Anna Maria Keijdeler, gedoopt op 8 februari 1764 te Borgharen en overleden aldaar op 31 mei 1804, 40 jaar oud.  Zij trouwde, 23 jaar oud, op 8 mei 1787 te Maastricht met Petrus Franciscus D’Roesbeke, gedoopt te Vichte. Naam volgens overlijdensakte vrouw: Rosbeck, Petrus.
   9. Wilhelmus Keijdeler, gedoopt op 6 mei 1767 te Borgharen, overleden aldaar op 14 juli 1774 te Borgharen, 7 jaar oud. 

(III-b) Joannes (Jan) Keijseler, gedoopt op 21 mei 1752 te Borgharen, wever, dagloner (1806) en spinner (1811), overleden op 29 december 1811 te Vilvoorde, 59 jaar oud,zoon van Nicolas Keijseler en Ida Hensels (zie II). 

Jean Keydener, dagloner, wonend te Berg en geboren te Opharen, werd op 25 juli 1811 veroordeeld door de rechtbank in eerste aanleg van Maastricht wegens diefstal tot één jaar gevangenschap.Hij is op 11 november 1811 in de gevangenis van Vilvoorde gearriveerd en er overleden op 29 december 1811. (bron: Rijksarchief Leuven, Strafinrichting Vilvoorde, nr. 89 f^o 42r.). 

De overlijdensaangifte bij de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Vilvoorde is gedaan door  Nicolas Thomas Sorlus, de Directeur-Commandant van de gevangenis. 

Jan trouwde, 36 jaar oud, op 6 juli 1788 te Berg en Terblijt  met Anna Maria Kaalen, 22 jaar oud. Zij is gedoopt op 3 mei 1766 te Berg, overleden op 6 juli 1829 te Berg en Terblijt, 63 jaar oud, dochter van Hendrik Caelen en Maria Meijs,. 

Uit een vertrouwelijke mededeling van de vredesrechter uit het kanton Meerssen aan de burgemeester van Berg blijkt dat in 1814: Anna Maria Caelen, weduwe, moeder van 6 kinderen, te Vilvoorde gevangen was gezet wegens het stelen van een koe. 

Bron: Boek ‘Berg en Terblijt Van twee heerlijkheden naar een gemeente’

Jan sticht in 1788 samen met zijn partner Anna Maria Kaalen een gezin in de geboorteplaats van de bruid. Ze gaan wonen in Geulhem, waar ze 4 zonen en 7 dochters, krijgen. Alleen de zonen Henricus en Jan zorgen voor stamhouders. Deze verspreiden zich in de loop der jaren vooral over het huidige Wallonië en Nederlands en Belgisch Limburg.

 Uit dit huwelijk zijn 11 kinderen: 

    

1. Ida Keijseler, gedoopt op 6 april 1789 te Berg en Terblijt, dienst-maagd (1816), overleden op 23 januari 1867 te Meerssen, 77 jaar oud. Ida woonde te Geulhem in 1816 als zij ongehuwd bevalt van haar zoon Henricus Keyseneers, geboren op 15 juni 1816 te Berg. Vermoedelijk heeft de zoon door huwelijk van de ouders de geslachtsnaam van de echtgenoot gekregen. Echter bij de Volkstelling 1839 blijkt dat in de gemeente Leeuwarden, Wijk C, in het Huis van Bewaring en Tuchtiging C192 ene Jan Hendrik Keijdeneers, 23 jaar oud, geboren te Berg, onderwijzer van beroep, RC, staat geregistreerd, komende uit  en vertrokken naar Sint Odiliënberg.Ida trouwde, 31 jaar oud, op 23 november 1820 te Maastricht met Joannes Gerardus (Gerard) Ruvos, 25 jaar oud. Gerard is geboren op 19 augustus 1795 te Epen, overleden op 7 april 1849 te Meerssen-Rothem, zoon van Petrus Henricus Ruvos en Maria Stommen.
2. Henricus Keyseneers, gedoopt op 2 oktober 1790 te Berg en                           Terblijt, volgt  IV-c
3. Anna Keijseler, gedoopt op 3 juli 1792 te Berg en Terblijt, overleden aldaar op 9 oktober 1792, 3 maanden oud
4. Gertrudis (Geertruij) Keijseler, gedoopt op 23 juli 1793 te Berg en Terblijt, huishoudster. Zij is overleden op 11 september 1864 te Sint-Truiden (België), 71 jaar oud.Geertruij trouwde, 39 jaar oud, op 27 februari 1833 te Wellen met Joannes (Jan) Butenaers. Jan is geboren op 9 december 1796 te Hoepertingen, veldwachter, overleden op 4 april 1855 te Horpmaal, 58 jaar oud, zoon van Thomas Butenaers en Elisabeth America.In de huwelijksakte geregistreerd  als Anna Gertrudis Keydener en in de overlijdensakte als Gertrude Keijdenaer. Geertruij, zoals haar voornaam in de geboorteakte van haar dochter geregistreerd staat, woonde in Geulhem in 1820 als zij ongehuwd bevalt van een dochter: Anna Maria Keijdener, geboren op 8 november 1820 te Berg en Terblijt, overleden aldaar op 14 oktober 1821.
5. Servatius Kijseler, gedoopt op 7 april 1795 te Berg en Terblijt en overleden aldaar op 16 juli 1795, 3 maanden oud.
6. Maria Keijseler, gedoopt op 23 april 1797 te Berg en Terblijt en overleden aldaar op 19 augustus 1797 te Berg en Terblijt, 4 maanden oud.
7. Nicolaus Keijseler, geboren op 23 april 1799 te Berg, gedoopt aldaar op 25 april 1799, overleden op  24 juni 1813 te Berg, 14 jaar oud.
8. Jean (Jan) Keijdener, geboren op 25 december 1803 te Berg, volgt IV-d
9. Marie Anne Keydeners, geboren op 24 februari 1806 te Berg, baker en in 1877 woonachtig te Antwerpen, overleden op 22 januari 1877 te Antwerpen aan de Lange Clarastraat 39, oud 70 jaar. Zij trouwde met Joannes Josephus Noblesse, overleden vóór 22 januari 1877.
10. Marie Catharine Keydeneers, geboren op 7 februari 1808 te Berg, overleden op 21 maart 1870 te Hasselt (België), 62 jaar oud; op 5 januari 1832 te ’s-Gravenvoeren ongehuwd bevallen van een dochter: Barbe Keijzener. Volgens de geboorteakte van haar dochter woonde Marie Catherine op dat moment in Berg. Zij trouwde, 29 jaar oud, op 7 april 1837 te Hasselt met Carolus Bellemans, 30 jaar oud. Hij is geboren op 27 september 1806 te Hasselt, overleden aldaar op 16 november 1875, 69 jaar oud, zoon van Charles Jean Bellemans en Margaretha Maris.
11. Anne Marie Keydeneer, geboren op 16 juni 1810 te Berg. 

(IV-c) Henricus (Henri) Keyseneers, gedoopt op 2 oktober 1790 te Berg en Terblijt, dagloner (1816/1819/1824), landbouwer (1827), overleden op 17 augustus 1835 te ’s-Gravenvoeren, 44 jaar oud, zoon van Johannes Keyseneers en Anna Maria Kaelen, (zie III-b). 

Henri trouwde, 26 jaar oud, op 7 november 1816 te Berg met Maria Barbara (Barbe) Wiecken, geboren in 1792 te ’s-Gravenvoeren, aldaar overleden op 29 mei 1859, dochter van Joannes Wiecken en Catharina Coelen. 

Uit dit huwelijk zijn 8 kinderen: 

1. Joannes Keijdeners, geboren op 3 december 1816 te Maastricht, verhuurder van rijtuigen (1855), koetsier (1841/1866). In 1841 woonde hij in ’s-Gravenvoeren en in de periode 1855/1862 woonachtig te Luik, Rue L’ile de Commerce. In 1886 aan het adres Rue des Bénédictines 6 te Luik. Overleden op 22 december 1866 te Luik, 50 jaar oud. In de overlijdensakte wordt zijn geslachtsnaam als ‘Kaisener’ geregistreerd. Hij trouwde (1), 24 jaar oud, op 16 juni 1841 te Luik met Jeanne Lambertine Godissart, 32 jaar oud. Zij is  geboren op 16 september 1808 te Luik, overleden op 6 september 1855 te Luik, 46 jaar oud, dochter van Nicolas Godissart en Marie Agnes Pector. Vervolgens trouwde (2) Jean, 39 jaar oud, op 26 december 1855 te Luik met Marie Mathilde Arets, 51 jaar oud. Zij is geboren op 24 mei 1804 te Heerlen, overleden op 8 juni 1862 te Luik, 58 jaar oud, dochter van Jean Philppe Arets en Catherine Elisabeth Neuville. Daarna trouwde (3) Jean, 45 jaar oud, op 30 oktober 1862 te Luik met Marie Philippine Josephe Collette, cabaratiére, 55 jaar oud. Zij is geboren op 10 augustus 1807 te Eghezée en op 8 april 1875 te Luik overleden, 67 jaar oud, dochter van Jean Ferdinand Collette en Marie Josephe Goffin.
2. Geertrui Keydeners, geboren op 3 januari 1819 te Maastricht, overleden aldaar op 16 oktober 1821, 2 jaar oud.
3. Jean Henri Keydeneers, geboren op 4 december 1819 te Maastricht, volgt V-a
4. Joannes Lambertus Josephus Keijdeners, geboren op 19 oktober 1821 te Maastricht, volgt V-b
5. Maria Catharina (Catherine) Keijdeners, geboren op 12 september 1824 te Maastricht, overleden op 6 februari 1834 te ’s-Gravenvoeren, 9 jaar oud.
6. Marie Petronille Keijseler, geboren op 8 oktober 1827 te ’s-Gravenvoeren, overleden aldaar op 4 maart 1842, 14 jaar oud.
7. Marie Ide Keijseler, geboren op26 mei 1831 te ’s-Gravenvoeren, overleden aldaar op 20 juni 1841, 10 jaar oud.
8. Henri Keyseler, geboren op vrijdag 5 december 1834 te ’s-Gravenvoeren, volgt V-c. 

(V-a) Jean Henri Keydeneers, geboren op 4 december 1819 te Maastricht, sergeant in het Nederlandsch Oost-Indisch leger, overleden op 26 januari 1890 in het hospitaal Saint Jean te Brussel, 69 jaar oud, zoon van Henricus Keijdeners en Barbara Wikken. In de Almanak van Nederlandsch-Indië van 1859 wordt zijn geslachtsnaam als ‘Keijdeniers’ geregistreerd. 

Hij trouwde, 39 jaar oud, op 19 maart 1858 te Palembang met Rose Tehoepoering, geboren in 1842 of 1843, overleden op 29 mei 1886 te Batavia, 43 jaar oud. Dit huwelijk is op 3 maart 1886 te Batavia ontbonden door echtscheiding. 

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. Maria Magdelena Keijdeniers, geboren op 6 februari 1859 te Palembang, overleden op 20 september 1883 te Batavia, 24 jaar oud. Zij trouwde, 21 jaar oud, op 30 oktober 1880 te Batavia met Wilhelmus Lambert Paul Hanibals, 22 jaar oud. Hij is geboren op 29 september 1858 te Batavia.
2. Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers, geboren op 17 december 1860 te Palembang, volgt VI-a.
3. Frans Jonathan Pieter Keijdeniers, geboren op 16 juni 1862 te Palembang volgt VI-b
4. Helena Sophia Keijdeniers, overleden op 28 mei 1920 te Batavia. Zij trouwde op 21 augustus 1886 te Batavia met Jakobus Mondt 

(VI-a) Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers, geboren op 17 december 1860 te Palembang, overleden op 6 oktober 1927 te Batavia, 66 jaar oud, zoon van  Jean Henri Keydeniers en Rose Tehoepoering. Zijn voornamen worden een enkele keer als Jean Henri George Ernest geregistreerd. 

Uit de relatie (1) die hij heeft gehad met Sophia Christina Muller is een zoon geboren die door hem is erkend: 

1. Orgino Alfonso Keijdeniers, geboren op 18 oktober 1885 te Meester Cornelis, volgt VII-a 

Gehuwd (2) met Auguste Caroline (Alice) Stoelman, geboren op 10 januari 1871 te Batavia, overleden op 12 november 1921 in het Militair Hospitaal te Buitenzorg, 50 jaar oud. (in overlijdens annonce staat zij vermeld als A.C. Granpré Molière). Dit huwelijk is op 26 maart 1917 te Soerakarta door echtscheiding ontbonden. 

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. Pauline Helena Keijdeniers, geboren op 19 juni 1893 te Batavia, op 7 november 1925 plotseling te Weltevreden (Batavia) overleden, 32 jaar oud. Zij trouwde op 24 november 1916 te Meester Cornelis, 23 jaar oud, met Laurent Eugene Chavalier.
2. Paul Henri Jacques Keijdeniers, geboren op 3 mei 1894 te Batavia, volgt VII-b
3. Henri August François Keydeniers, geboren op donderdag 30 april 1896 te Meester Cornelis. Nederlandse nationaliteit, ambtenaar Staatsspoor/treinmachinist, overleden op 19 augustus 1942 te Bandung, 46 jaar oud. Woonde te Buitenzorg (1921), Tegal (1921/1926/1930) en te Klaten (1942).Trouwde M. Mastherus, geboren op 6 februari 1910, overleden op 26 augustus 1957. Zij werd begraven op Kembang Kuning Cemetry.
4. Louis Philippe Antoine Keijdeners, geboren op 12 mei 1898 te Meester Cornelis, overleden op 9 december 1898 te Semarang, 6 maanden oud.
5. Juliana Caroline Josephine Keijdeniers, geboren op 18 oktober 1899 te Semarang, overleden na een kortstondige ziekte op 7 september 1950 te Djakarta, oud 50 jaar. Op datum overlijden was zij niet gehuwd. Zij is, 18 jaar oud, op 1 mei 1918 te Buitenzorg gehuwd met Gerard Adolf Loth, 18 jaar oud. Hij is geboren op 18 oktober 1899 te Batavia, overleden op 5 december 1962 te Arnhem, 63 jaar oud, zoon van Charles Gérard Leonard Loth en Zoe Oebaja. Dit huwelijk is ontbonden door echtscheiding. Haar ex-man trouwt later met haar zus Alice.
6. Jules Chretien Keydeniers, geboren op 26 juni 1901 te Semarang, wonende in 1921 te Buitenzorg, volgt VII-c.
7. Alice Jacoba Helene Keijdeniers, geboren op 27 maart 1904 te Poerworejo, overleden op 28 november 1977 te Haren, 73 jaar oud. Alice woonde te Soerabaja (1921), en huwde, 42 jaar oud, op 31 december 1946 te Batavia met Gerard Adolf Loth, 47 jaar oud. Hij is geboren op 18 oktober 1899 te Batavia, overleden op 5 december 1962 te Arnhem, 63 jaar oud, zoon van Charles Gérard Leonard Loth en Zoe Oebaja.Alice arriveerde op 14 april 1949 vanuit Indonesië met het schip ‘Drente’, samen met haar echtgenoot en zij bleek de elf duizend elf honderd elfde evacué uit de voormalige Nederlandse kolonie te zijn. Na aankomst in Nederland heeft zij tot februari 1950 in Zandvoort verbleven en te Oppenhuizen (1951) om vervolgens weer terug te keren naar Indonesië. In juni 1958 besloot zij om toch weer naar Nederland te emigreren en vestigde zich eerst in Amsterdam, om daarna naar Haren te verhuizen. Alice is ongehuwd op 13 november 1932 te Batavia bevallen van een dochter: Jacqueline Helena Keijdeniers.
8. N. Keijdeniers, doodgeboren op 22 juli 1911 te Batavia. 

Jean trouwde (3), 59 jaar oud, op 29 december 1917, te Meester Cornelis met Petronella Magdalena Mahlen (Mahieu); zij vestigde zich in augustus 1930 te Batavia, Petodjo Oedik 52, komende van Batam. 

(VII-a) Orgino Alfonso Keijdeniers, geboren op 18 oktober 1885 te Meester Cornelis (Batavia), jager, commies staatsspoorwegen, overleden op 21 augustus 1956 te Djakarta, 70 jaar oud, zoon Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers (door vader erkent  op 4 augustus 1917 te Meester Cornelis) en Sophia Christina Muller. 

Op het extract uit het Stamboek is zijn geslachtsnaam, na inschrijving, gewijzigd van Muller in Keijdeniers. 

In genoemd Stamboek zijn verder de volgende gegevens  geregistreerd: 

• woonplaats op moment van inschrijving: Batavia
• lengte: 1,616m / merkbare tekenen: rond litteken achterzijde linkerdij
• op 12 augustus 1902 te Batavia, onder nummer 55637, vrijwillig geëngageerd voor zes jaar; premie fl 200,-- en geplaatst als fusilier bij het 1^e Depôt Batallion.
• Bij Gouv. Besluit, d.d. 8 augustus 1917, toegekend een voortdurend pensioen van fl 486,-- ’s jaars, wegens VD. 

Hij trouwde te Telok Beton met Clara David, geboren op 21 september 1903 te Bandoeng en overleden op 4 november 1973 te Waalwijk, 70 jaar oud, dochter van Daniel David en Karminah. Dit huwelijk is op 2 december 1946 te Batavia ontbonden door echtscheiding. 

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. Henry William Keydeniers, geboren op 29 april 1926 te Bandoeng, volgt VIII-a
2. Alfons Cornelis Keydeniers, geboren op 20 september 1927 te Lahat, volgt VIII-b
3. Sophie Eleonora (Nora) Keydeniers, geboren op 18 maart 1929 te Lahat
4. Jules François Keydeniers, geboren op 12 december 1930 te Lahat, volgt VIII-c
5. John Reginald Keydeniers, geboren op 5 april 1933 te Lahat, volgt VIII-d
6. Alice Beatrice Esmeralda (Lies) Keydeniers, geboren op 22 januari 1935 te Lahat 

Daarna trouwde (2) Orgino, 63 jaar oud, op 3 december 1948 te Djakarta met Adella Cornelia (Corrie) van Schenck, 19 jaar oud. Zij is geboren op 21 januari 1929 te Batavia en overleden op 24 juni 2018 te Middelburg, 89 jaar oud, dochter van Hendrik Frederik van Schenck en Johanna Nasrani. Uit dit huwelijk zijn 2 zonen 

Mw. A.C. Keydeniers-van Schenck stond samen met haar 3 kinderen, waarvan 1 kind uit een andere relatie op de lijst van evacués, die met de ‘Zuiderkruis’ vanuit Indonesië op weg waren naar Nederland en op 20 februari 1958 te Amsterdam werden verwacht. Zij vestigde zich met haar kinderen in maart 1958 te Roosteren om vervolgens op 4 augustus 1958 naar Middelburg te verhuizen. 

(VIII-a) Henry William (Willy) Keijdeniers, geboren op 29 april 1926 te Bandoeng, overleden op 2 juni 2012 te Turlock (Californië), 86 jaar oud, zoon van Orgino Alfonso Keijdeniers en Clara David. Woonplaatsen: Tegelen: Plechelmusstraat 50 (1958);  San Jose (1997), Gustine CA (1999, 2008). 

Willy is (1) op 9 juli 1948 te Batavia gehuwd met Adele Irma Kolditz, geboren op 6 juni 1929 te Tandjong Karang (Sumatra), overleden op 25 januari 1988 te Santa Clara (Californië), 58 jaar oud, dochter van William Carl Kolditz en Marianne Djedir Wirjodromo. 

Het gezin (vader, moeder en drie dochters) arriveerde op 3 oktober 1960 in de haven van New York. 

Vervolgens trouwde Willy (2) in 1993 met Imelda van Ginkel, geboren op 25 september 1941 

Henry William Keydeniers
29 april 1926-2 juni 2012

Gustine-inwoner en voormalig inwoner van San Jose

Henry William werd geboren in Bandoeng, Indonesië als zoon van Orgino en Clara Keydeniers. In 1947 trouwde hij met Adele Irma Kolditz, zijn 40-jarige vrouw die hem in 1988 overleed. Iin 1958 verlieten  Indonesië en reisden naar Nederland, om vervolgens in 1961 te emigreren naar de Verenigde Staten van Amerika, waar zij zich vestigden in San Jose. Hier was hij een actief lid van de vrijmetselaars-gemeenschap (Past Master van John P. Jarman Masonic Lodge 669) en vrijwilliger in het VOLT-programma van de San Jose Police Department. In 1993 trouwde hij met Imelda van Ginkel en zij woonden de rest van zijn leven in Gustine. De heer Keydeniers was een fervent jager en voormalig boswachter bij Fort Hunter Liggett.

Herdenkingsdiensten worden gehouden op zaterdag 9 juni 2012, 12.00 uur in het San Jose Masonic Center, 2500 Masonic Drive, San Jose, CA 95125. (408) 267-7121. 

Bezoek onze Sympathy Store om Memorial Trees in het geheugen te planten .

Gepubliceerd in San Jose Mercury News / San Mateo County Times op 6 juni 2012. 

(VIII-0b) Alfons Cornelis (Dédé) Keijdeniers, geboren op 20 september 1927 te Lahat, overleden 16 oktober 2014 te San José, 87 jaar oud, zoon van Orgino Alfonso Keijdeniers en Clara David. 

Alfons is, 24 jaar oud, op 28 maart 1952 te Djakarta gehuwd met Margreta (Greet) Kors, 24 jaar oud. Greet is geboren op 30 juni 1927 en overleden op 26 maart 2016, dochter van Wouter Kors en Wilhelmina Paut. 

Dédé is, samen met zijn vrouw en drie dochters en één zoon, in april 1961 geëmigreerd naar de Verenigde Staten. 

(VIII-c)  Jules François (Nono/Charlie) Keijdeniers, geboren op 12 december 1930 te Lahat, kok op de grote vaart, overleden op 9 februari 2007 te Waalwijk, 76 jaar oud, zoon van Orgino Alfonso Keijdeniers en Clara David. In Nederland woonachtig geweest in Waalwijk vanaf 10 november 1959. 

Na te 2^e Wereld Oorlog heeft hij Indonesië moeten verlaten, samen met drie broers en één zus, Lies. De andere zus, Nora, is in Indonesië blijven wonen. Later zijn drie broers, Willy, Dédé en Johnny geëmigreerd naar de Verenigde Staten van Amerika. 

Jules trouwde, 32 jaar oud, op 15 november 1963 te Berlicum met Constant Anieta (Stans) de Rozario, 26 jaar oud. Stans is geboren op 25 december 1936 te Buitenzorg en overleden op 14 augustus 2008 te Waalwijk, 71 jaar oud.  Zij hebben elkaar ontmoet in een pension te Heeswijk-Dinther. 

Jules en Stans kregen drie dochters en één zoon. 

(VIII-0d)  John Reginald (Johnny) Keydeniers, geboren op 5 april 1933 te Lahat, zoon van Orgino Alfonso Keijdeniers en Clara David. Woonde Modesto (Californië) in 1991. Voornamen ook: John Reginal Paul. 

Johnny trouwde (1) met Flora Christine Leander, geboren op 19 december 1937, overleden op 21 december 1992 te Santa Clara. en vervolgens trad hij in het huwelijk (2) met Delia Mendoza. 

Uit het eerste huwelijk zijn 5 kinderen, 4 zonen en 1 dochter.: 

(VI-b) Frans Jonathan Pieter Keijdeniers, geboren op 16 juni 1862 te Palembang, plotseling overleden op 9 juni 1925 te Semarang, 64 jaar oud, zoon van Jean Henri Keydeniers en Rose Tehoepoering. Griffier van beroep.

Frans woonde in 1925 te Semarang aan het adres Boeloe 54. 

Frans trouwde, 21 jaar oud, op 20 juni 1883 te Batavia met Clara Cassa, 17 jaar oud. Zij is geboren op 26 november 1865 en overleden op 9 juli 1937 te Batavia, 72 jaar oud. Zij vestigde zich in oktober 1926, komende uit Semarang, te Batavia: G. Aliasman 22. 

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. William Henrij Francis Keijdeniers, geboren op 16 april 1884 te Batavia en aldaar overleden op 19 februari 1885, 10 maanden oud.
2. Rosalie Gesina Anthoinette Keijdeniers, geboren op 26 september 1885 te Batavia. Zij trouwde, 16 jaar oud, op 19 februari 1902 te Palembang met William Anthon Claasz (ook wel Claasz—Coockson genaamd), 24 jaar oud. Hij is geboren op 5 februari 1877 te Bodjonegoro (Rembang). Rosalie woonde in juli 1934 te Batavia Gang Buddingh I/12 en later in 1946 Laan Halte Dierentuin 20b aldaar. Haar echtgenoot was toen reeds overleden. Eind november 1951 komt Rosalie naar Nederland en vestigde zich eerst in Zwolle, Mimosastraat 73, om later in 1956 te verhuizen naar Deventer.

 

(VII-b) Paul Henri Jacques Keijdeniers, geboren op donderdag 3 mei 1894 te Batavia, Nederlandse nationaliteit, bedrijfsambtenaar PTT, overleden op 12 juni 1943 te Kinsayak (Siam/Thailand), 49 jaar oud. Zoon van Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers en Auguste Caroline Stoelman. Woonde van februair 1932 tot augustus 1933 Kemajoran 50 te Weltevreden. 

Hij trouwde (1), met Geertruide Wilhelmina Beckx, geboren op  17 november 1897 te Malang en overleden in of na 1970 vermoedelijk te Bergen op Zoom, dochter van Adolph Joseph Beckx en Ngadem. Dit huwelijk werd in maart 1935 te Soerakarta door echtscheiding ontbonden. 

Kinderen: 

1. Jeanne Thérèse Keydeniers, geboren op 1 november 1921 te Menado, woonde te Soerabaja (1939), Doorn (1952). Zij trouwde met Anne Teune, geboren 15 januari 1922 te Hoogkerk.
2. Pauline Henriette (Prully) Keydeniers, geboren op 13 februari 1926 te Probolingo. Prully trouwde met Kees Elmensdorp, geboren op 11 juli 1914 te Pekalongan, overleden op 18 november 1999 te Tilburg, 85 jaar oud.
3. Jan Adolf Christiaan (Jacko) Keydeniers, geboren op 27 november 1928 te Minahassa, volgt VIII-g 

Paul trouwde (2), 41 jaar oud, op 23 juli 1935 te Buitenzorg met Augustine Jacobs, 24 jaar oud. Zij is geboren op 5 februari 1913 te Batavia, overleden op 1 februari 1953 te Kortgene, 39 jaar oud, dochter van Adolph Frederik Jacobs en Maria Abermina van Eldik.

Kind uit dit huwelijk: 

1. Célestin Charles Keydeniers, geboren op 8 september 1936 te Semarang, overleden op 27 november 1954, 18 jaar oud. Woonde te Goes (1954).

Bemanning omgekomen

Vrijdag 26 november 1954 rondde de Nederlandse kustvaarder “Carpo”, Lands End, de meest westelijke punt van Cornwall. Het schip is tijdens de woedende storm voor de kust van Zuid-West Engeland in zwaar weer geraakt en gezonken. De twaalf opvarenden, waaronder matroos Keydeniers uit Goes, zijn allen omgekomen.

Te Penryn (Cornwall) is nog een slachtoffer van de Carpo, die in november ter hoogte van de Lizard zonk, geïdentificeerd. Het is de 18-jarige C.Ch. Keydeniers.

De Identificatie had plaats met behulp van een foto, die in Nederland geverifieerd was. De stoffelijke resten van zes van de twaalf bemanningsleden werden gevonden. 

(Bron: De Telegraaf, editie 30 november 1954 en De Vrije Zeeuw, editie 24 december 1954) 

(VIII-g) Jan Adolf Christiaan (Jacko) Keydeniers, geboren op 27 november 1928 te Minahassa (Nederlands-Indë), beroepsmilitair (korperaal/sergeant) Koninklijke Landmacht, overleden op 26 augustus 1992 te Paramaribo, 63 jaar oud, zoon van Paul Henri Jacques Keydeniers en Geertruida Wilhelmina Beckx. 

Jacko kwam in november 1950 vanuit Indonesië, waar hij in Djakarta woonachtig was geweest, naar Nederland. Hij vestigde zich in Nijmegen (Daalseweg 380). In april 1953 vertrok hij naar Suriname. In december 1955 keert hij weer terug in Nederland en woonde in de gemeenten Melick & Herkenbosch, Beesel en Roermond. In de periode april 1961 - juli 1991 woonde hij te Paramaribo: Hermitageweg 11A (1975). Ruim één jaar voor zijn overlijden keert hij terug in Roermond, waar hij gaat wonen aan het adres Mozartstraat 292. 

Jacko trouwde (1), 24 jaar oud, op 27 mei 1953 te Paramaribo met Lydia Francis Samon, 24 jaar oud. Zij is geboren op 20 september 1928 te Paramaribo. Dit huwelijk is op 13 februari 1974 aldaar ontbonden door echtscheiding. 

Jacko en Lydia kregen 7 kinderen. 

Hij trouwde vervolgens (2), 45 jaar oud, op 14 maart 1974 te District Suriname met Bébé Zarena Baksh, 25 jaar oud. Zij is geboren op 7 februari 1949 te Skeldon (Guyana), overleden op 29 september 2019 te Roermond, 70 jaar oud. 

Met Bébé kreeg Jacko 3 kinderen 

(VII-c) Jules Chretien Keydeniers, geboren op 26 juni 1901 te Semarang, politie-agent, ambtenaar ziekenhuis, handlanger, overleden op 21 november 1982 te Amsterdam, 81 jaar oud, zoon van Jean Henri Guillaume Francois Keijdeniers en Auguste Caroline Stoelman. 

Startte in 1926 bij de algemene politie. En werkte sedert 1929 als hoofdagent (hoofdrechercheur) bij de algemene politie, eerst op Sumatra en later op Celebes. In 1935 werd hij overgeplaats naar Java, waar hem in 1937 een bevorderdering tot inspecteur 2^e klasse ten deel viel. Op 1 april 1950  werd hij gepensioneerd en vanaf die datum kreeg hij maandelijk fl 164,-- uitgekeerd als pensioen. 

Hij woonde te Buitenzorg (1921), Mr. Cornelis (1926), Tegal (1940), medio 1950 vanuit Indonesie naar Nederland gerepatrieerd en eerst in Nuth (1950) verbleven, vervolgens naar Wymbritseradeel (1951), Sneek (1953), Amsterdam (vanaf 1957). 

Jules verloofde zich op 20 maart 1920 te Buitenzorg met Catherine H.W. Oberweis. Nadat deze relatie is uitgeraakt verloofde hij zich op 14 juni 1924 te Weltevreden met E.H. Geertsema. Ook deze relatie hield schijnbaar geen stand. 

Hij trouwde, 26 jaar oud, op 8 februari 1928 te Sawah Loento met Eleonora Georgiana (Noortje) Wijshijer, 20 jaar oud. Zij is geboren op 13 september 1907 te Padang en overleden op 5 april 1990 te Amsterdam, 82 jaar oud, dochter van Johannes Wijshijer en Agnes N.N. 

Kinderen uit dit huwelijk: 

1. Agnes Auguste Eleonoor Keydeniers, geboren op 14 januari 1930 te Sawah-Loento. Trouwde op 15 oktober 1965 te Amsterdam met N. Watson.
2. Elfride Mariëtta Géraldine Keydeniers, geboren op 22 februari 1936 te Batavia. Zij trouwde, 20 jaar oud, op 9 februari 1957 te Amsterdam met Hoite Hiemstra, oud 22 jaar.
3. Alice Winnifred Keydeniers, geborenop 14 september 1937 te Pekalongan, overleden in 1992 te Los Angeles. Zij trouwde op 28 juli 1961 met Johnny Fischer. Johnny is geboren in 1933.
4. Chrétien Johannes Francois Keydeners, geboren op 2 december 1938 te Pekalongan, volgt VIII-0h.
5. Georgeane Juliette (Letty) Keydeniers, geboren op 7 mei 1941 te Tegal. Zij trouwde op 19 augustus 1966 met K. Moinat 

Sep 1934                              verleend wegens acht jaar dienst een binnenlandsch verlof voor den tijd van zes maanden, door te brengen te Semarang. Hij was hoofdagent bij de algemene politie in het gouvernement Celebes. 

(VIII-Oh) Chrétien Johannes Francois Keydeniers, geboren op 2 december 1938 te Pekalongan, overleden 21 december 2003 te Amsterdam, 65 jaar oud, zoon van  Jules Chretien Keydeniers en  Eleonora Georgiana Wijshijer. Begraven op De Nieuwe Oosterbegraafplaats te Amsterdam. Woonde vanaf 30 november 1957 in Amsterdam. 

Hij trouwde, 27 jaar oud, op 17 juni 1966 te Amsterdam met Carla Irène Mildred Dawson, 30 jaar oud. Zij is geboren op 8 februari 1935 te Paramaribo. 

Uit dit huwelijk is 1 dochter.